Recensies

Over Het Surinamedagboek:

“Het liefdesverhaal is zo subtiel en invoelend opgeschreven dat je er gemakkelijk bij wegsmelt.” – Thomas de Veen in NRC Handelsblad (••••)

“Een bij vlagen absurdistisch boek over een groepje Nederlanders dat door Suriname reist.” – Wilfred van de Poll in Trouw

“Dit lichtvoetige zomerboek roept het werk van levenslustige vertellers als Jacques Gans, Adriaan Morriën en Albert Helman zelf in herinnering, waarmee De Boer eens te meer een unieke plek binnen het hedendaagse literaire landschap bekleedt.” – Lodewijk Verduin op de website van Tirade

“Leuk voor wie ervan houdt.” – Maarten Steenmeijer in De Volkskrant

“Wat je van Merijn de Boer kunt verwachten: een wat ironische figuur uit een gegoed milieu met een klassiek-liberale inslag, die te maken krijgt met andere lagen van de samenleving.” – Jeroen Vullings in Nieuwsweekend

“De Boers beschrijvingen van het oerwoud, de rivieren en het wonderlijke gezelschap overtuigen al net zozeer als die van zijn binnenwereld. […] Je krijgt er evenveel zin van om het oeuvre van Albert Helman door te spitten, als om die junglerivieren af te zakken.” – Dries Muus in Het Parool

“Het prachtige is dat de lezer veel informatie meekrijgt over de huidige situatie van de Surinaamse binnenlanden.” – Jerry Dewnarain in De Ware Tijd

“Het is een merkwaardig gezelschap geworden, personages waarin je toch akelig veel herkent. Dat maakt dit boek zo aangenaam om te lezen.” – Arie Kok in Friesch Dagblad

“Met dat op vermaak gerichte bovenklasse-perspectief – je reinste Oxbridge – begint een De Boer-verhaal licht, maar het eindigt meestal met serieuze, existentiële problematiek.” – Jeroen Vullings in Elsevier (***)

“Hoe dat uitpakt [met Noor], vind ik dan weer het hoogtepunt van Het Surinamedagboek.” – Marja Pruis in De Groene Amsterdammer

“Vermakelijk is Merijn jungletrip beslist.” – André Keikes op Tzum

“Ik vond het echt heel erg leuk. Ik heb me ontzettend vermaakt. Ik vond het heel geestig, niet van deze tijd, op de beste manier.” – Charlotte Remarque in Boeken FM

“Ik heb het met groot plezier en interesse gelezen. Het is een heel ander soort boek dan de boeken die meestal verschijnen.” – Joost de Vries in Boeken FM

“Lang geleden dat ik zo hard om een boek heb gelachen. Het is bijna een klucht. Terwijl het prachtige, klassieke omslag iets heel anders doet vermoeden.” – Olaf Tigchelaar in Algemeen Dagblad

“Zelfs het ‘onderlinge gedoe’ van de reisgenoten is, vind ik, heel knap gedaan. […] Een aanrader kortom, Het Surinamedagboek. Stop het nog snel even in je vakantiekoffer.” – Marc van Oostendorp op Neerlandistiek

“Het is heerlijk plaatsvervangend ergeren bij het lezen van Het Surinamedagboek.” – Marjolijn de Cocq in Het Parool (bij “10 boeken voor de zomer”)

“Merijn is een bekroonde schrijver die kan spelen met de taal en ook zijn humor is van topkwaliteit.” – Carlo Jadnanansing in Dagblad Suriname

“De Boers losse stijl en kolderieke karakterschetsen zorgen geregeld voor een glimlach op het gezicht.” – Anne van den Dool op DW B

“In De Saamhorigheidsgroep smulde ik al van de manier waarop Merijn de Boer met lichte toon zonderlinge karakters weet neer te zetten. Ook in Het Surinamedagboek laat hij dit talent weer schitteren.” – Nouveau

“Hilarisch verslag. De Boer doet waar hij goed in is.” – Jeroen Bos in Het Financieele Dagblad

“Vergeleken met de grote ego’s uit de literatuur is De Boer een meester in zelfrelativering. Dat leest als een verademing.” – Leendert Torn in Nederlands Dagblad

“Zalig boek. […] Een ideale leesreis voor wie zelf geen zin heeft in verzengende hitte, insectenbeten en tropische slagregens in een wankel bootje.” – Koen Eykhout in De Limburger

“Een heerlijke klucht, inclusief ontluikende liefde.” – Linda

“Dat De Boer een fijne opmerkingsgave heeft voor het menselijk tekort, wist ik al sinds ik De saamhorigheidsgroep las.” – Mieke van der Weij in de NCRV Gids

Over De Saamhorigheidsgroep:

“Geen klein, maar een groot meesterwerk.” – Ronneke van der Genugten in Noordhollands Dagblad (e.a. regionale kranten)

“Onderhoudende roman, vol kleine absurdistische scènes.” – Gerwin van der Werf in Trouw

“Al die verhalen geven De Saamhorigheidsgroep een negentiende-eeuwse volheid […]. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Merijn de Boer klassieke Russische schrijvers als voorbeelden beschouwt.” – Lodewijk Verduin op de website van Tirade

“Een geestig, levendig en historisch beeld van de linkse elite in de Randstad. […] Hoe zinvol te leven? De Boer onderzoekt die vraag met veel compassie voor zijn personages. […] Een soepel geschreven, vermakelijke en betekenisvolle roman.” – Lies Schut in De Telegraaf (***1/2)

“Een speelse, intelligente roman. […] De Boer is een meeslepend en erg geestige schrijver.” – Judith Eiselin in NRC Handelsblad en Next (••••)

“Empathie en ironie gaan hand in hand in dit voortreffelijk vertelde verhaal.” – Tjerk de Reus in Friesch Dagblad

“Deze fijnbesnaarde satirische roman, vol slim opgebouwde taferelen, overtuigt over de hele lijn.” – Dirk Leyman in De Morgen

“In vergelijking met zijn vorige boeken is Merijn de Boer in deze roman minder vilein en absurd, al blijft het wel lachen.” – Marnix Verplancke in Knack (****)

“Het kan dus nog: dat een auteur een volstrekt nieuwe stijl ontwikkelt. […] De Boer heeft een luikje gevonden naar een eigenzinnig romanuniversum.” – Christiaan Weijts in De Groene Amsterdammer

“Als De Boer zijn ironie durft te laten varen, ontstaat er ruimte voor écht gevoel, wordt het ontroerend en meeslepend.” – Bo van Houwelingen in De Volkskrant (***)

“Voor vijftigplussers zal deze roman een feest van herkenning zijn. […] De Boer slaagt erin van deze naïeve Haarlemse wereldverbeteraars overtuigende, menselijke figuren te maken om wie het niet alleen lekker lachen is, maar met wie je oprecht gaat meeleven.” – Katja de Bruin in de VPRO Gids

“Vermakelijke en intelligente roman. […] Het is knap hoe hij op subtiele wijze de spot drijft met zijn personages en hun nobele drijfveren, zonder er karikaturen van te maken.” – Thomas van den Bergh in HP / De Tijd

“Merijn de Boer zet dit verhaal op meesterlijke wijze neer. […] De schets van deze groep is hilarisch, zonder dat het boek ongeloofwaardig wordt.” – Lisanne Vroomen op Mappalibri

“Zijn beste boek tot nu toe.” – Just Houben op Just Read

“De Saamhorigheidsgroep biedt goed uitgediepte en levensechte karakters, een boeiende plot en een fijne dosis zachtaardige ironie.” – Sonja de Jong in Haarlems Dagblad e.a. regionale kranten (****)

“Het zijn allemaal echte mensen, bij Merijn de Boer […] In De Saamhorigheidsgroep vormt het menselijk tekort het punt waarbij je uitkomt.” – Tjerk de Reus in De nieuwe koers

“Merijn de Boer is een schrijver van constante kwaliteit.” – Alek Dabrowski op Uitgelezen Boeken

“De Saamhorigheidsgroep is een lief, onderhoudend schrijven.” – Marijntje Gerling in Nederlands Dagblad

“Humor mag dan een kostbaar goed zijn in de o zo serieuze hedendaagse letteren, De Boer mikt wel heel nadrukkelijk op de lach.” – Margot Kennis in HUMO (**1/2)

“Het boek dat u deze winter moet gaan lezen, is De Saamhorigheidsgroep, […] en ik beloof u dat u van elke bladzijde zult genieten.” – Peter de Rijk in Straatjournaal

“Met zijn scherpe oog voor retro-details en zijn nostalgische taalgebruik roept De Boer heimwee op naar een tijd toen de wereld nog te verbeteren leek vanuit Haarlem.” – Maria Vlaar in De Standaard (***)

“Smeuïge roman… Ik zie er een nieuwe Bij nader inzien van Voskuil in, maar dan over de jaren tachtig… Een boek dat niet ongelezen moet blijven.” – Jeroen Vullings in Nieuwsweekend

“Daar heb ik een voorpublicatie van gelezen […] en toen wist ik: dat boek wil ik lezen. Het gaat over woongroepen en dat idealistische gezeik dat erbij hoort.” – Marcel van Roosmalen in De Volkskrant

“Merijn de Boer beheerst een moeilijke kunst: hij schrijft komisch zonder dat zijn proza verzandt in meligheid of dat hij zijn personages belachelijk maakt. De saamhorigheidsgroep behoort tot zijn beste werk.” – Thomas Heerma van Voss op de website van De Groene Amsterdammer

“Een scherp oog voor de alledaagse details van het leven in de jaren tachtig, wat het boek voor iemand die in die periode jong was tot een feest der herkenning maakt.” – Aart Aarsbergen op Tzum

“Er zijn van die boeken waarbij je als lezer denkt: hier kan zelfs ik een mooie film van maken.” – Jeroen Bos in Het Financieele Dagblad

De Saamhorigheidsgroep verscheen in het lijstje met beste boeken van 2020 van HP / De Tijd, De Groene Amsterdammer, NRC Handelsblad en Het Financieele Dagblad.

“Maar dat is op zichzelf nog niet waarom het zo boven de oogst van dit jaar uitstijgt. Dat is de eigenzinnige, sardonische toon, waardoor dit ogenschijnlijk doodgewone, grotendeels oer-Hollandse decor ineens raadselachtig en hilarisch wordt. […] De rijkdom schuilt – heel knap – onderhuids, bijna zijdelings.” – Christiaan Weijts in De Groene Amsterdammer

“Een roman die ik telkens wilde pakken tot ik hem uit had. Ik heb het hier over ouderwets schrijfplezier, met navenant leesplezier tot me genomen. Een roman met springeriaanse allure, grappig, melancholiek en menselijk, met grote technische beheersing geschreven.” – Marja Pruis in De Groene Amsterdammer

“Het bestaan van de wereldverbeteraars in de jaren ’80 wordt zowel op de hak genomen als liefdevol beschreven. Eén historisch foutje: als de personages bijeenkomen in café de Gnoom te Zandvoort worden er bitterballen besteld. Ik woonde destijds bijna in die kroeg. Bitterballen werden er nimmer geserveerd. […] Well done, Merijn.” – Pieter Waterdrinker in NRC Handelsblad (20 schrijvers over 2020)

“Sprankelend, humoristisch verhaal over een groep wereldverbeteraars in de jaren tachtig en nu: wat maakt het leven de moeite waard?” – Judith Eiselin in NRC Handelsblad

“Wie goed luistert kan hier in huis nog de echo’s horen van mijn bulderlachsalvo’s bij het lezen van deze eigenzinnige en bloedwarme roman.” – Jamal Ouariachi in NRC Handelsblad

“Drie van mijn beste boeken van 2020 zijn geestig, gedreven door vertelplezier: Merijn de Boers roman De saamhorigheidsgroep, die opvallend veel genoemd wordt in de eindejaarslijstjes, is vol lust, humor en weemoed.” – Daan Stoffelsen op de website van De Revisor

“De Boer laat je grijnzen bij de cultuur van de groep en het gedrag van haar leden, maar hij vermijdt daarbij knap de ridiculisering en laveert behoedzaam langs de valkuil die meligheid heet.” – Adri Altink op Literair Nederland

“Schitterende scènes. […] Zijn heldere, soepele zinnen die precies geformuleerd zijn maar nooit de aandacht op zichzelf vestigen, zijn een genot om te lezen.” – Maarten Dessing op de lage landen

“Heerlijk leesboek, met een hoog o-ja zo-was-het-in-die-tijd-gehalte.” – Mieke van der Weij in de NCRV Gids (***)

“In Nestvlieders lijkt onder de oppervlakte nog altijd de impliciete gedachte te zitten dat er eerlijke en oneerlijke mensen zijn, in De Saamhorigheidsgroep is dat onderscheid een stuk vager.” – Pieter Kranenborg in De Nederlandse Boekengids

“Fantastisch boek.” – Erik Dijkstra in Tijd voor Max

“Merijn de Boer kijkt met mildheid naar die mensen. Uiteindelijk komen we niet onder ons menselijk tekort uit, en dat is ook niet erg, en dat ontslaat je er niet van om te proberen om goed voor elkaar, om saamhorig te zijn.” – Evert Jan de Wijer in ThomasBoek

Over De geur van miljoenen:

“Met leermeesters als Gogol en Nabokov hoef je deze schrijver niet te vertellen hoe je een goed verhaal in elkaar zet. […] Hij mengt realistische en surrealistische elementen virtuoos door elkaar.” – Rob Schouten in Trouw

“In zijn nieuwe verhalenbundel De geur van miljoenen trekt Merijn de Boer stilistisch alle registers open. Een heilzaam pad.” – Jeroen Vullings in Nieuwsweekend

“De Boer weet hoe te vermaken. Zijn personages stapelen […] fout op fout, wat hilarische scènes oplevert.” – Irene Start in Elsevier (****)

“De Boer is een van die jonge schrijvers die ons nog veel moois gaan brengen. Je voelt tijdens het lezen dat hij ergens ruimte, vrijheid vindt waar anderen niet zoeken of het niet kunnen vinden. Maar, en ik bedoel dit als pluim, altijd is er die bijgedachte bij de lezer dat je genadeloos bij de poot wordt genomen.” – Sebastiaan Kort in NRC Handelsblad en NRC Next (•••)

“Merijn de Boer is kampioen op de korte afstand. […] Het lezen van De geur van miljoenen is als het weerzien met een oude vriend. […] Meesterlijk kort.” – Matthijs de Ridder in De Standaard (****)

“Merijn de Boer doet in zijn nieuwste verhalenbundel iets zeldzaams en welkoms: hij schrijft humoristisch. […] Met onverwachte, originele en soms surrealistische scènes schetst De Boer twaalf heel eigen, komische werelden – een aanrader.” – Thomas Heerma van Voss in Metro

“De Boer durft samengestelde zinnen aan, weet zijn palet te verbreden, heeft door dat hij niet alles hoeft te verklaren, waagt zich aan impliciet schrijven, schrikt niet terug voor zonderlinge personages met antisociaal en politiek incorrect gedrag.” – Jeroen Vullings in Vrij Nederland (op nummer 1 in de VN Top-1 van juni geëindigd)

“De Boers verhalen zijn komisch met een bitter schrijnend randje.” – Sonja de Jong in Haarlems Dagblad (****) e.a. regionale kranten

“Hij houdt ervan niet alleen de lezer en diens ideeën op de hak te nemen, maar ook zichzelf. Dat maakt deze verhalen, hoe grotesk ze soms ook zijn, zeer de moeite waard. Gevoelig zijn ze en altijd licht wanhopig.” – Kees ‘t Hart in De Groene Amsterdammer

“Personages zijn vaak wat sukkelige types die er van uitgaan dat de medemensen net als zij hun best doen om eerlijk en rechtvaardig te zijn, terwijl ze doorgaans het tegendeel ervaren. Dat moet fijn schrijven zijn.” – André Keikes op Tzum

“De geur van miljoenen zou best wel eens het grappigste boek van het jaar kunnen blijken. En dat doet niets af aan de ernst van het vlijmende ongemak in de verhalen.” – Thomas de Veen in NRC Handelsblad en NRC Next

“Twaalf heerlijke verhalen. Zijn subtiele, ietwat  zwarte humor en vooral het taalgebruik maken van elk verhaal een pareltje.” Vlaamse Marie Claire

“Het werk van De Boer boeit door zijn volstrekt eigen sfeer. Die wordt opgeroepen door het soort personages die zijn verhalen en romans bevolkt: bizarre gestalten die allerminst soepel meedraaien in de maatschappij. Zij hebben iets ondoorgrondelijks.” – G.F.H. Raat in Ons Erfdeel

“De Boer is zeer toonvast, want telkens humoristisch op een verrassende manier. Je leest deze bundel niet om de verhaaltjes, maar om de stijl – zoals je de betere cd’s helemáál luistert, omdat de geweldige hand van de maker zo duidelijk van elk nummer afstraalt. De Boer bouwde bovendien een bundel van uiteenlopende verhalen die onderling toch knap verweven zijn en die telkens subtiel scheren langs dezelfde thema’s (mannelijkheid, normbesef).” – Thomas de Veen in NRC Handelsblad (in aanloop naar de uitreiking van de J.M.A. Biesheuvelprijs)

Over ‘t Jagthuys:

“Voortreffelijke roman. Het is moeilijk ontkomen aan deze carrousel van seks, incest en autisme, waarin het verlangen naar ‘een eeuwige jeugd’ misschien wel het ultieme leidmotief is.” – Dirk Leyman in De Morgen (****)

“Een heerlijke, grillige roman, geschreven door een jonge schrijver met een afwijkende stem van wie we nog veel gaan horen. […] Een schrijver met zoveel lef kom je niet vaak tegen.” – Sebastiaan Kort in NRC Handelsblad en NRC Next (••••)

“… een tintelend, aantrekkelijk boek… smeuïge seksscènes… Het leest heerlijk weg, je moet er ontzettend om lachen maar uiteindelijk is het ook een ontroerend boek. Het geeft een heel mooi portret van de onmogelijkheden van de liefde en hoe je moet leven…. heel verrassende climax…” – Onno Blom in de TROS Nieuwsshow

“Misschien is een van de mooiste romans van 2016 al verschenen: ’t Jagthuys. […] Vanaf het begin weet je dat het doek opengaat voor een schouwspel dat ons zal blijven betoveren.” – Wim Brands in de VPRO Gids

“Op een dag zal iemand afstuderen op het gebruik van humor in het werk van Merijn de Boer. […] Hij werkt vanuit een eigen literair program. Het is een interessant spel, eentje dat mij op het puntje van mijn stoel hield.” – Joost de Vries in De Groene Amsterdammer

“Het beste boek van het jaar… dit is prachtig… Deze jongen kan schrijven… fascinerend opgeschreven… grote dosis stomende sex… Een groot schrijver.” – Jan Meng op Radio Noord-Holland (vanaf 10:10 ongeveer, na Cher, ook met mooi voorgelezen fragmenten)

“Futloos verhaal.” – Bo van Houwelingen in De Volkskrant (**)

“Verhaal, stijl, karaktertekening, alles klopt hier. De drie personages zijn met dezelfde dosis barmhartigheid en venijn getekend. En dat is in dit soort verhalen de kunst: om karakters te beschrijven die zowel exemplarisch als levensecht zijn. Ook is De Boer, in navolging van Nabokov en Hermans, een meester in het detail. […] Een volwassen en sterk romancier. Het zou mij verbazen als dat bij de obligate prijsuitreikingen van komend jaar onopgemerkt bleef.” – Rob Schouten in Trouw

“Sommige romans sleuren je zo onweerstaanbaar hun wereld in dat ze je in één moeite terugvoeren naar eerdere geweldige leeservaringen. […] Het is een maf, vaak hilarisch verhaal, soms ontroerend en romantisch, altijd volkomen eigenzinnig. […] Zo’n vreemde en tegelijkertijd volledig geloofwaardige wereld, kom je alleen tegen in de betere romans.” – Dries Muus in Het Parool (****)

“Een jonge, nieuwe stem binnen de literatuur die met veel gevoel voor humor een fris geluid voortbrengt en in staat is om een prachtige en filmische erotische scène neer te pennen van een harpspelende Binnert en een ‘zorgverlenende’ Vera. Mooier beschreven ben ik ze nog niet tegengekomen!” – Ruud Aret in het Nieuwe Stadsblad (8,5)

“Voortaan mag De Boer ons op zijn mailinglist zetten: ’t Jagthuys is charmante, intrigerende literatuur, die ons terug naar de boeken uit onze kindertijd katapulteerde, vol mysterieuze oude huizen en onheilspellende figuren. […] Met veel stilistische elegantie geschreven.” – Margot Kenis in HUMO (*** uit ****)

“Ofschoon ik had verwacht dat de ontwikkelingsgang van De Boer een andere, substantiëlere c.q. ambitieuzere kant zou zijn opgegaan, laat dat onverlet dat er in dit boek genoeg te genieten en te gniffelen valt. Wie nog nooit wat van deze (nog altijd) veelbelovende auteur las kan allicht het beste met ’t Jagthuys beginnen.” – Jelle Spijkstra op Tzum

“Betoverend en overweldigend liefdesverhaal. […] Geen academisch gezwets over het belang van literatuur, maar het belang van de literatuur en de verbeelding aantonen in de literatuur zelf.” – Koen Eykhout in Limburgs Dagblad/De Limburger (****)

“Een roman die zich duidelijk buiten de gangbare vertelkunst plaatst. Net als zijn voorganger is ’t Jagthuys alleen trouw aan zichzelf.” – Jesse van Amelsvoort op 8weekly

“De auteur slaagt er goed in om de drie hoofdpersonen tot leven te wekken, met hun bizarre trekjes en in hun spanningsvolle verhouding tot elkaar. De Boer schrijft soepel en beeldend. Vooral de tekening van Binnert als autist is overtuigend.” – Tjerk de Reus in het Friesch Dagblad

“‘t Jagthuys van Merijn de Boer is de vreemdste roman die ik in tijden las.” – Wim Noordhoek op zijn Avondlog

“Merijn de Boer heeft een liefdesverhaal willen schrijven en dus krijgen we eindeloos seksscènes voorgeschoteld.” – Mieke van der Weij in de NCRV Gids (**)

“Intrigerende verhaallijn, ingenieuze compositie en mooi gestileerde schrijfstijl. De spanning van het verhaal maakt dat de lezer het in één adem wil uitlezen.” – Brede Kristensen in de Amigoe (Curaçaose krant)

“’t Jagthuys is Merijn de Boers tweede roman, waarmee hij een volkomen uniek, grappig, maar ook tragisch geluid laat horen.” – Marnix Verplancke in Knack (****)

“Met zijn eigenzinnige schrijfstijl grijpt De Boer in zijn tweede roman je aandacht. […] Een uniek en overtuigend liefdesverhaal.” – Elske Jacobs op Passionate Platform

“Een hilarisch en ontroerend boek dat je in één adem uitleest.” – Beleef! (tijdschrift voor mensen met een lichamelijke beperking)

“Blijf lekker thuis en lees Merijn de Boer, een schrijver die alle schrijfconventies overboord gooit. En dat levert bijzonder proza op. […] Een fabuleuze vertelling.” – Ingrid van der Graaf op Literair Nederland

“Soms om te laitsje en soms om te gûle.” – Jan Hessel Kooij in de lêsklup op Omrop Fryslân

“Onder de luchtige verhaallijn, de komische passages en de glasheldere taal van ‘t Jagthuys zit een consequent doorgedachte thematiek verscholen.” – Mark Cloostermans in De Standaard (*****)

“Voor de uitwerking van ‘t Jagthuys bedient Merijn de Boer zich van een amalgaam van stijlelementen – schijnbaar moeiteloos mengt hij komedie, drama, mythologie, erotiek en spanning met elkaar. Daarenboven leest het boek als een trein en weet de auteur de nieuwsgierigheid van de lezer continu te prikkelen.” – Jo Vanderwege op Mappalibri

Over De nacht:

“Wat is die clichématige zin ook al weer: het is het beste boek van 2014. Dat is overdreven, dat moeten we nog maar even afwachten, maar het heeft wel heel veel indruk op me gemaakt. Deze jongen kan echt ongelooflijk goed schrijven.” – Arie Storm in de Tros Nieuwsshow

“Als je de spot eenmaal voelt, dan is hij ook niet meer te missen, en ga je op elke pagina de humor zien. […] De nacht gaat over heel universele zaken: over het loslaten van je onbestemde studententijd en je durven richten op zoiets als een maatschappelijk bestaan.” – Joost de Vries in De Groene Amsterdammer

“Een volleerd schrijver, een meeslepende en spannende roman. Achter de eenvoud van de titel gaat een prachtig complex verhaal schuil. […] Deze diepgravende roman heeft een teder en bitterzoet einde.” – Jesse van Amelsvoort op 8weekly

“Een complexe detective, een geraffineerde schets van een gemoedstoestand. De Boer maakt je deel van een gedurfd literair experiment […]. Het maakt van ‘De nacht’ een wonderlijke leeservaring, waarin je aan sympathie of antipathie voor Marcel eigenlijk niet toekomt, al raak je terdege overtuigd van het talent van zijn schepper.” – Jann Ruyters in Trouw

“Een knappe roman dit, geschreven in een consequent droge licht archaïsche stijl, die ik in één ruk heb uitgelezen. Het slothoofdstuk heeft een Antonioni-achtige schoonheid, met eenzame lieden die elkaar eindelijk de waarheid proberen te vertellen bij de nasmeulende resten van een feest.” – Marja Pruis op de website van De Groene Amsterdammer

“Een prachtige roman over buitenstaanders. […]  Met op elke pagina een voorval of zegswijze die verbazing wekt, spontaan een lach doet losbarsten en bovenal bewondering wekt. […] Een zeer goed schrijver.” – Ingrid van der Graaf op Literair Nederland

“Merijn de Boer schreef een duistere roman over een man die weigert te lijden en meer heeft met pubers en bejaarden dan met leeftijdgenoten. Elke vorm van drama wordt bewust de kop ingedrukt.” – Sebastiaan Kort in NRC Handelsblad

“Ontregelen lijkt het motto en dat is de schrijver goed gelukt. Met een onderkoeld soort humor verluchtigt hij bovendien al te zware zaken. […] Een zorgvuldig opgebouwde, absurdistische schepping.” – Lies Schut in De Telegraaf

“‘Bij een ander de indruk wekken dat je gestoord bent, is vrij eenvoudig, maar doen alsof je volslagen normaal bent is minstens zo makkelijk,’ bedenkt de hoofdpersoon tevreden tegen het eind van zijn relaas. Dat wij de spreker daarin gelijk geven, is vooral Merijn de Boer als een verdienste aan te rekenen.” – Jaap Goedegebuure in Het Financieele Dagblad

“Een uitzinnige en gecompliceerde tragikomedie. […] De nacht bevat veel hilarische scenes, kalm en gedoseerd opgediend.” – Maarten Dessing in BOEK (een net iets andere versie van de recensie is te lezen op zijn website)

“De nacht is een geweldige roman, met enkele typisch Nederlandse trekjes. […] De roman onderscheidt zich van andere Nederlandse romans doordat er sprake is van een geslepen onbetrouwbare verteller en een constant verzet tegen gezelligheid. De nacht doet denken aan Nooit meer slapen (1966) van Willem Frederik Hermans.” – Arie Storm in Het Parool (in een essay over reizen in de Nederlandse literatuur)

“Een geestige vertelling met boeiende terzijdes over films, boeken en muziek. […] De Boers vakmanschap blijkt uit de vanzelfsprekende manier waarop hij soms uit de coulissen treedt […]. En hoe hij door geestige formuleringen de lezer in de waan laat dat het om een ironisch-realistisch verhaal gaat, waardoor de zwarte kanten des te harder binnenkomen.” – Koen Eykhout in Limburgs Dagblad/De Limburger

“Merijn de Boer heeft een geheel eigen vertelstijl. Dat liet hij al zien in zijn in 2011 verschenen verhalenbundel Nestvlieders, dat bewijst hij ook weer in zijn romandebuut De nacht.” – Sonja de Jong in Haarlems Dagblad e.a. regionale kranten

“Voor mensen die houden van een ‘verstand op nul en lekker lezen’-verhaal zou ik dit boek dan ook niet direct aanraden, maar als je iets zoekt waar je helemaal in weg kan zinken op een regenachtige zaterdagmiddag, kan ik het zeker aanbevelen.” – Astrid Slootweg op Chicklit

“Onthoud deze naam, want Merijn de Boer wordt huge.” – Marie Claire

“Door zijn schrijven, de beelden die hij oproept, de veelzeggende details die hij voortdurend toevoegt, vóél je als lezer het leven op een intense manier. Merijn de Boer lezen ís leven, met alle schittering en schrik, humor en manipulatie die daarbij horen.” – Arie Storm in Het Parool (*****)

“In een rustige, onderkoelde stijl schetst De Boer het verloop van een relatie, met alle klad die daarbij hoort.” – Maartje Laterveer in Vogue (bij “de beste boeken voor een lange, lome zomer in de hangmat”)

“Merijn de Boer kent als redacteur bij uitgeverij Van Oorschot alle trucs van het vak.” – Toef Jaeger in een essay over ‘de nieuwe esthetici’ in NRC Handelsblad

“Marcel [de hoofdpersoon] heeft vaak de gewaarwording dat hij deel uitmaakt van een film of een toneelopvoering en niet van de werkelijkheid die de mensen in zijn directe omgeving bevolken.” – G.F.H. Raat in Ons Erfdeel

“Het meest vernieuwende Nederlandstalige boek van 2014.” – Ingrid van der Graaf op Literair Nederland

“Marcel praat met een archaïsch, gewild erudiet toontje […] en lijkt een en al beschaving, maar langzaamaan wordt zijn duistere, onbetrouwbare kant getoond.” – Persis Bekkering in De Volkskrant (bij verkiezing tot talent nr. 2 van 2015)

“Geheimtipp voor fijnproevers. Merijn de Boer debuteert als romancier met deze listige, zorgvuldig gestileerde roman met een sinistere hoofdfiguur die alle veronderstellingen van de lezer tart. Mijn voorspelling: De Boer gaat ons met zijn boeken nog jaren vermaken en verrassen.” – Gustaaf Peek in De Morgen

“Als een volleerd schrijver op verraderlijke lichte toon is debutant Merijn de Boer erin geslaagd om Marcel, zijn alwetende verteller, te boetseren tot een onbetrouwbaar, schurkachtig sujet van de allerlaagste orde.” – Arsène Droogakkers op Tzum

Over Nestvlieders:

“Stuk voor stuk zijn de vier verhalen overtuigend. Steeds weet De Boer zijn personages met een vloed aan sprekende details intrigerend neer te zetten en, wat veel moeilijker is, de interesse van de lezer vast te houden.” – Maarten Dessing in BOEK en Knack

“Groots schrijver, verhalenverteller en nieuwe ster aan het firmament. […] Stuk voor stuk een feest om te lezen.” – Nienke Pleysier in JAN

“Het lijkt of de auteur er een sardonisch genoegen in schept figuren te verzinnen die zowel lichamelijk als geestelijk zo afstotelijk mogelijk zijn.” – Sonja de Jong in Haarlems Dagblad e.a. regionale kranten

“Het lijdt geen twijfel dat De Boer al op jonge leeftijd zijn eigen stem gevonden heeft. Het verraadt talent en vakkennis om absurde fantasieën zo beheerst en vanzelfsprekend op te dissen als hij doet in Nestvlieders.” – Frank Heinen op 8weekly

“De Boer heeft een bijzonder gevoel voor humor: subtiel, onnadrukkelijk, raar maar niet absurd. […] Het is een debuut dat veel aandacht verdient.” – Dries Muus in HP/De Tijd

“De verhalen in Nestvlieders intrigeren, werken verrassend maar vooral bevreemdend.” – Ingrid van der Graaf op Literair Nederland

“Een van de opvallendste debuten van de afgelopen tijd. […] De soepel vertelde verhalen van De Boer herinneren aan onder anderen Kafka en W.F. Hermans.” – Vivian de Gier op Passionate Magazine

“In een andere tijd had dit boek als een waarschuwing aan jonge kamerbewoners opgevat kunnen worden.” – Rein Swart op Literaire Debuten

“Een vertelling die durft neer te dalen in de krochten van botsende karakters. Hier krijgt het opgekropte, onvervulde verlangen bijna iets tastbaars. Bovendien weet De Boer in dit verhaal vruchtbaar op de Blauwbaard-mythe te variëren.” – Graa Boomsma op De Reactor

“Deze verhalen dienen zich volstrekt origineel aan. Sterker nog: op alle mogelijke niveaus – compositie, stijl, perspectief, zeggingskracht, geloofwaardigheid – gaat De Boer aan de haal met de verwachtingshorizon van de lezer. Hij vermomt zich als een oerverhalenverteller.” – Marja Pruis in De Groene Amsterdammer

“Het verrassendste debuut van dit literaire seizoen.” – Dirk Koppes in De Pers

“Omdat De Boers personages onalledaagse excentriekelingen zijn, blijf je tot het einde toe geïntrigeerd door hun lotgevallen.” – Jaap Goedegebuure in Trouw

“Wanneer je het bestaan van iets pas net hebt ontdekt, dan is het des te erger wanneer het plots weer weg is. Nu De Boer is opgemerkt moet hij blijven schrijven.” – Simone van Saarloos op Recensieweb

“Een veelbelovend debuut.” – Meriel Benjamins op Tzum

“Deze herdruk van Nestvlieders herinnert er bovenal weer aan dat Merijn de Boer zowel qua stem als qua thematiek een consistent schrijver is. Hij blijft risico’s nemen en nieuwe vormen zoeken.” – Jesse van Amelsvoort op 8weekly (in 2017)

“Vier prachtige verhalen over verval.” – Just Houben op Just Read (in 2018)